**BİR ANDA TAKILI KALMAK…**

Kendini rahatlatmak için yaptığın en önemli şey ne diye sorsalardı… Düşüncelerimin defter ve kalemle buluşması diyebilirdim kesinlikle… İçimde dönüp duran düşünce ve duygular sebep oluyor bazen yazmama. Birçok yazar ve şairin kafalarında hep bir düşünce dolaştığına eminim, tıpkı benim gibi… Kafandakileri susturamıyorsan ve içinden çıkmak da çok kolay olmuyorsa, en güzeli yazmak. Hislerini en çıplak haliyle ortaya sermek bu sayede mümkün.

Kişisel gelişimle ilgilenenler ve psikologlar sürekli "Yazın, yazın, yazın!" der ve ekler: "Bu size çok iyi gelecek."

Ben de çok duydum ama yazmaya başlamam bu kadar kolay olmadı tabii ki. Beni ilk olarak yazmaya iten şey ise; gecenin bir vaktinde burnumun direğini sızlatan bir özlem ve takılı kaldığım bir an olmuştu… Artık bu duyguların gelmesini beklemeden, bir anda yazmaya başlıyorum. İçimi döküyorum ve o gelen rahatlama hissi muhteşem.

Yakın zamanda aklıma gelen bir konu; mesela bugün ondan bahsetmek istiyorum. Bazen zaman durmuş ve 15 yaşımda takılı kalmış gibi hissediyorum kendimi… Babamı kaybettiğim anda… Böyle zamanlarda hayat akmıyor gibi geliyor. Bu duyguyu yaşamamın tam tamına 16. yılı… 16 yıldır takılı kaldığım gözlerimin önünden gitmeyen, zihnimin bana oyunlar oynadığı o an için tabii ki terapi aldım. Bir şeyler dönüştü fakat tam anlamıyla kaybolmadı. Hala hayatımda mutsuz olduğum bir olay olduğunda; beynim mutsuzluğumun sebebinin o an olduğuna ikna ediyor beni.

Ne kadar ilginç değil mi? Şu anda yaşadığın bir olayı yıllar öncesine giderek aklamaya çalışıyorumdur belki… O gün yaşanmasaydı, bu olmazdı… Bunun da bir adı var tabii ki: geçmişte takılı kalmak denilebilir.

Beynin karanlık köşelerine attığınızı düşündüğünüz ve hepimizin takılı kaldığı anlar vardır mutlaka. Şimdi siz de bir düşünün bakalım, siz hangi anda takılı kaldınız? Ve çıkamadığınız o an, sizin şimdiki hayatınızı ne kadar etkiliyor? O andan çıkmanız için belki kimse bir şey yapamaz ama o anı yakalayıp bulduğunuzda bile hayatınızda bir dönüşüm başlayabilir. Hepimizin travmaları, üzüntüleri, gizledikleri, karanlık tarafları var… Ben bu dokunamadığım karanlıklarıma ışık tutmaya yazmakla başladım. Umarım siz de kendi girdaplarınızın içinde dönmektense oradan kurtulmak için sebepler yaratabilirsiniz.

Sevgiler…

---